είναι φανερό πως το 3-1 έχει προέλθει κυρίως επειδή οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν δύο παίκτες να κάνουν τη διαφορά (για αυτούς τα λέμε παρακάτω...). Τίποτα άλλο. Σε όλα τα υπόλοιπα ήταν καλύτεροι. Κυκλοφορία μπάλας, επιθετικότητα, διάθεση, αμυντική λειτουργία, πίεση ψηλά που εμπόδιζε τον αντίπαλο.
Ο Τσιώλης αποδεικνύει και στην Τρίπολη ότι κάνει εξαιρετική δουλειά διότι δεν είναι τυχαίο πως μετά τις εκκωφαντικές νίκες επί Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ, Άρη, στρίμωξε στα σκοινιά και τον Παναθηναϊκό που σώθηκε από την καλύτερη φετινή εμφάνιση του Καπίνο και τον τρομερό Λέτο. Οι πράσινοι έπαιξαν το σύστημα άμπωτη-παλίρροια (μισοί μπροστά, μισοί πίσω), είχαν τεράστιες αποστάσεις στις γραμμές, λίγα τρεξίματα οι κεντρώοι και καμία αλληλοκάλυψη. Το γεγονός ότι οι Μπουμσόνγκ, Καντέ, Μαρίνος, Καπίνο παίρνουν τον υψηλότερο βαθμό απόδοσης, μαζί με τον Λέτο, αποτυπώνει ότι κάποιοι απέκρουαν τους κινδύνους και κάποιοι άλλοι τους έκαναν γκολ. Μέση (κατάσταση) δεν υπήρχε!
Πολλές φορές όμως, στην Ελλάδα, αν φοράς βαριά φανέλα, αρκεί να έχεις έναν Λέτο για να είσαι σταθερά ανταγωνιστικός. Έναν Λέτο που μαζί με τον Μιραλάς, τον Τζιμπούρ, τον Βιεϊρίνια, αποτελούν τα «κοσμήματα» σε έναν βούρκο. Παίκτες που θα κάνουν αυτό που δεν κάνουν όλοι οι άλλοι, για να το περιγράψουμε απλοϊκά. Ντρίμπλες, πολλά γκολ, θεαματικές ενέργειες. Κι ο Κύρος Βασσάρας τι εντολή έδωσε; Να του σπάσουν το πόδι. Αντί να τον προστατεύσουν, ζήτησε από τους διαιτητές να προσέχουν τις βουτιές του. Στην Ελλάδα όπου όλα εξαρτώνται από την επικοινωνία, ο υπεύθυνος διαιτησίας έστειλε μήνυμα ότι για να πάρει φάουλ ή κίτρινη ή πέναλτι πρέπει να ματώσει. Γιατί; Επειδή προφανώς έτσι του είπαν.
Ο Λέτο δεν δικαιούται να έχει ασυλία επειδή έχει σκοράρει 14 γκολ. Κι αν βουτήξει να πάρει κίτρινη! Αν όμως, κυνηγάνε να τον χτυπάνε γιατί αντιλαμβάνονται ότι στο ένας εναντίον ενός, ακόμα και στο δύο εναντίον ενός ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ, τότε είναι ευθύνη των διαιτητών να τιμωρήσουν τους ξυλοκόπους κι όχι τους αρτίστες.
Δύο γκολ, που μάλιστα ξεκινούν από... δικές του ενέργειες (δική του πίεση οδηγεί στο έμμεσο, δική του κάθετη βγάζει μόνο τον Ρούντολφ πριν το τρίτο γκολ) και ένα εξαιρετικό κόρνερ συστημένο στο κεφάλι του Μπουμσόνγκ, είναι απολογισμός που σου δίνουν το βραβείο του MVP. Εκτός αν το αποτέλεσμα το κρίνει εξίσου κι ένας 17χρονος. Τότε μπορεί να μπουν στη ζυγαριά...
Ο Καπίνο έχει δείξει δείγματα. Κρίθηκε όμως, δεδομένα περισσότερο θετικά απ' ότι είχε αποδώσει, ακριβώς επειδή πάνω του έβλεπαν «κάτι». Ήταν η, ιδανική για κίπερ, κορμοστασιά του. Η ψυχραιμία του. Η σιγουριά που αποπνέει. Η σταθερότητα που έδειχνε. Οι καλές τοποθετήσεις του. Γκάφες θα κάνει πολλές. Και σε αυτό το επίπεδο θα μετρήσουν. Κόντρα στον Αστέρα κάνει το κορυφαίο παιχνίδι του, διότι βγάζει αυτά που οι προκάτοχοί του, δεν έβγαζαν ποτέ. Δύο εξ επαφής μέσα από τη μικρή περιοχή, σωστές αντιδράσεις σε κοντινά και μακρινά σουτ και η βελτίωση: Κανένα λάθος στα βολέ που αποτελούσε το μεγάλο του ντεζαβαντάζ στα πρώτα του ματς. Αν συνεχίσει έτσι, λέμε ΑΝ, βασικός στο Euro θα είναι ο Τζόρβας; Δώστε μια απάντηση...
Τι έλειπε από τον Αστέρα λοιπόν; Ένας τερματοφύλακας που δεν θα κάνει το τραγικό λάθος του Χακόμπο κι ένας επιθετικός αντί του Σολάκη. Αλλά αυτή είναι και η διαφορά κάποιων ομάδων. Οι μεγάλοι παίκτες που ξεχωρίζουν τις μεγάλες ομάδες από τις μικρότερες.
Πριν γραφτεί ο επίλογος ρίξαμε μια ματιά στη στατιστική του αγώνα: Τελικές 12-15! Επεμβάσεις: 7-4! Κλεψίματα: 9-19! Οφσάιντ 4-7! Σέντρες: 14-22! Αναλογικά του ποιος έπαιζε με ποιον, σε ποιο γήπεδο, με τον μικρό Αστέρα να κυνηγάει 85 λεπτά στο σκορ, μήπως είναι και καλύτερα αναλογικά τα νούμερα του από αυτά του Ολυμπιακού... Αλλά όπως έχει πει κι ο Γκώνιας, το ποδόσφαιρο πλέον έχει αλλάξει και κερδίζει όποιος βάζει τα περισσότερα γκολ!
πηγη:
