Γράφει ο Μάκης Δεληπέτρος
Αυτές οι εκλογές ίσως μείνουν στην ιστορία όχι ως αυτές των «Συνοικιών του Ονείρου» αλλά της «Αυλής των θαυμάτων»!
Και πράγματι ακούγονται πράγματα που δεν έχουν ξανακουστεί -ό,τι του λαλεί, του λολοπαντελή!
Άλλον δεν τον παίρνει η Ν.Δ και πάει μονονυχτιάς στην.... .... Δημοκρατική Συμμαχία, άλλος αρχίζει εκλογικό αγώνα και δεν τον… ανακοινώνει το κόμμα του, στο ΠΑΣΟΚ κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν άκουσε ποτέ για Άκη καθώς φέρεται να ήταν «μεμονωμένο περιστατικό» -όπως συνηθίζουν να λένε οι «Αδιάφθοροι» της ΕΛ.ΑΣ για κάθε έναν αστυνομικό που κατηγορείται ότι του άρεσε το… καλό λάδι.
Προκύπτει λοιπόν αβιάστως ότι μετά τον τελεολογικώς μακαρίτη Μένιο, που πήγε στο ειδικό Δικαστήριο όπου έλαβε την εσχάτη των ποινών, στο γενικότερο κλίμα έντασης, τώρα μόνον ο Τσοχατζόπουλος βαρύνεται με κατηγορίες, αφού για να θυμηθούμε και παλιές εκφράσεις του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ «θέλησε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του»!
Την ίδια ώρα η Αριστερά θέλει να κυβερνήσει ή θέλει να γίνει «δύναμη ανατροπής» ή «Ανυπακοής» αλλά δεν μπορούν να τα βρουν ούτε τα κομματίδια της με τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, το δε Κ.Κ.Ε αποδεικνύεται τόσο περίκλειστο όσο κάποτε το «ανθισμένο περιβολάκι του σοσιαλισμού»-για όσους δεν θυμούνται η… Αλβανία!
Όσο δε-πιο συγκεκριμένα- για την Δημοκρατική Αριστερά, παραμένει η φράση «Κρείττον σιγάν» ως η πλέον φιλική προσέγγιση, για ένα κόμμα που φαίνεται να αυτοπροσδιορίζεται ως… παραπληρωματικό, στο πολιτικό σκηνικό.
Οι υπόλοιπες, νεοπαγείς δυνάμεις, δεν μπορούν να κριθούν έως ότου δοκιμαστούν οι αντοχές και η ανταπόκριση τους στην κάλυψη των προσδοκιών με υπαρκτές απαντήσεις.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ… ΣΥΝΟΡΟ ΤΟΥΣ!
ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΟ ΛΕΝΕ; ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ…
«…Τις διαδικασίες για να κλείσουν τα σύνορά τους για διάστημα έως και 30 ημερών δρομολογούν από σήμερα η Γαλλία και η Γερμανία σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν τις μεταναστευτικές πιέσεις στην ζώνη Σένγκεν.
Σε κοινή επιστολή τους προς την δανέζικη προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει στα χέρια του το AFP και ενόψει των διαπραγματεύσεων μεταξύ των υπουργών Εσωτερικών στο Λουξεμβούργο στις 26 Απριλίου, ο Claude Gueant της Γαλλίας και ο Hans-Peter Friedrich της Γερμανίας τονίζουν την ανάγκη ριζικής αναμόρφωσης της Συνθήκης του Σένγκεν.
Οι Gueant και Friedrich λένε πως όταν μια κυβέρνηση εντός της ζώνης αποτυγχάνει να ελέγξει τα σύνορά της -η Ελλάδα για παράδειγμα δέχεται έντονες μεταναστευτικές πιέσεις- τα υπόλοιπα μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα, ως ύστατη λύση, να αναπροσδιορίζουν τα εσωτερικά σύνορα για μια περίοδο που δεν θα ξεπερνά τις 30 ημέρες…»
Βλέπετε οι «Έλληνες» αρνιόνται τον απομονωτισμό-τι γίνεται όμως αν άλλοι θελήσουν να τους… απομονώσουν; Αυτό κανένα στόμα, δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα!
ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΑΛΛΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ 12 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΤΟ «ΦΛΥΤΖΑΝΙ» ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΟΤΙ… ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ ΘΑ ΔΙΑΒΟΥΜΕ!
«Η 6η Μαΐου μπορεί να αποβεί μοιραία μέρα για το ευρώ». Αυτήν την άποψη εκφράζει ο αρθρογράφος στις οικονομικές σελίδες της διαδικτυακής έκδοσης του Focus, συνδέοντας τους λόγους των φόβων του με τις εκλογές που θα γίνουν την ίδια μέρα στην Ελλάδα και την Γαλλία… Και η παραμικρότερη παρέκκλιση από το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, δεν πρόκειται να γίνει δεκτή από τους δανειστές της Ελλάδας», υποστηρίζει ο Γιούργκεν Μάτες από το Ινστιτούτο Γερμανικής Οικονομίας. «Οι ελληνικές εκλογές έχουν υπαρξιακή σημασία για τα χώρα», τονίζει. Ο αρθρογράφος του Focus προειδοποιεί για τον κίνδυνο μετάδοσης. «Σε περίπτωση που κλιμακωθεί και πάλι η κατάσταση παρά τις προσπάθειες απομόνωσης της Ελλάδας, η κρίση θα συμπαρασύρει και τις άλλες χώρες με δημοσιονομικά ελλείμματα. Η Ισπανία χρειάζεται βοήθεια και πιθανότατα και η Ιταλία. Άρα ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης θα έφτανε στα όριά του», καταλήγει επικαλούμενος δήλωση – έκκληση του υπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη πως η ανάγκη διαμαρτυρίας δεν θα πρέπει να οδηγήσει στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρώπη και το ευρώ.»
ΜΙΑ ΑΛΛΗ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ΑΠΟΨΗ ΔΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ Δ. ΚΑΛΙΑΜΠΑΚΟΥ (ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΟΤΑΝ ΤΑ ΛΕΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ… «ΑΣΤΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ» ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΜΕ)
«…Πως ξεπερνάει ο καπιταλισμός τις κρίσεις του; Δυστυχώς, με μια τεράστια καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων. Πρέπει τα περιττά να «καούν», έτσι ώστε να γίνει επανεκκίνηση με ότι περισσεύει. Αλλά, πρώτα απ΄ όλα, καίγεται η βασική παραγωγική δύναμη, η ανθρώπινη εργασία. Άνθρωποι πετιούνται στα αζήτητα της ανεργίας, όπως τα πορτοκάλια στις χωματερές αν είναι να συντηρηθούν τα επίπεδα κερδοφορίας. Είναι πραγματικά τραγικό, αν σκεφτεί κανείς πως το πλεόνασμα αγαθών που θα μπορούσε να καλύψει κοινωνικές ανάγκες και να κάνει τον κόσμο κατά τι καλύτερο είναι η αιτία που τον σπρώχνει βαθειά στην καταστροφή. Η οποία μπορεί να πάρει ακόμη και την απεχθέστερη μορφή, τον πόλεμο. Σήμερα, πολλοί συμφωνούν ότι η κρίση του 29-30 δεν ξεπεράστηκε οριστικά, παρά μέσω του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Αλλά, με ρίγος κανείς συλλογίζεται τι σύστημα είναι αυτό που το «γιατρικό» μιας οικονομικής του κρίση απαιτεί τη «ανθρωποθυσία» δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων; Ακούγεται εφιαλτικό, αλλά ο στρουθοκαμηλισμός ποτέ δεν είναι λύση.
Εδώ είναι ο ειδικός ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κρίση οξύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των τριών μεγάλων καπιταλιστικών πόλων (ΗΠΑ, ΕΕ, Κίνα). Η άρχουσα τάξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση βλέποντας το τσουνάμι της κρίσης να πλησιάζει έχει αποφασίσει ότι δεν μπορεί να αντέξει τον ανταγωνισμό αν διατηρηθεί το επίπεδο ζωής που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοί της. Και επιχειρεί μια ιστορική ανατροπή: την «κινεζοποίηση» της Ευρώπης. Και εκτελεί στην Ελλάδα ένα πείραμα: πόσο χαμηλά μπορεί να συμπιεσθεί το επίπεδο ζωής εντός της Ευρώπης. Το αποτέλεσμα ήδη έχει ανακοινωθεί ότι θα αποτελέσει τον οδηγό για ολόκληρη την Ευρώπη…»
